Uzunca bir aradan sonra içimde tekrar Aikijutsu heyecanı.. Toplantılar, provalar derken zaten istemediğim halde bir sürü ara vermek zorunda kalmıştım. Temmuz başında tam tekrar döndüm derken muhteşem yeteneğimle omzumu sakatlamam üstüne tuz biber oldu. Ama nasıl bir sakatlama? Günlerce hareket ettirememece, uyuyamamaca, yemek yiyememece… (yemeğimi yediren canımın içi bernacıııma tekrar teşekkürler..) Bu şekilde kendini sakatlayabilen ve milyon aydır belt rengi değişmeyen tek öğrenci benimdir herhalde.. 🙂 Yine bu akşam her şeye en baştan başlayacağım kesin… ama olsun hiç problem değil..
Bunun artık son dönüş olmasını umut ederek ve kısa zamanda beltimin sararması için fazlaca çalışmaya kararlı bir şekilde bu akşam koşarak sahalara geri dönüyorum..
courtesy to the spirit of AIKI, courtesy rei
Ch’en
Leave a Reply